No tak

Hah, takie "gapienie się" jest naprawdę zabawne

Ja pewnego razu widziałam, jak kobieta odciągnęła swojego synka od metalowca, który stał przed nimi. A wychodząc powiedziała synkowi "takich nie tykaj!"!
Buhahaha, strasznie mnie śmieszą takie reakcje

Ten chłopczyk to był naprawdę uroczy Tylko ta jego mama się na mnie gapiła jakby niewiadomo co zobaczyła Ale czasem jest to nawet śmieszne jak idziesz sobie spokojnie a wszyscy dookoła ciebie wytrzeszczają gały.

A ja jestem jak najbardziej za offtopem, albowiem gówno się za przeproszeniem na tym forum dzieje . Otóż uważam, że przynależność do subkultury wcale nie musi ograniczać, np. w przypadku gotyku i w szczególności metalu. To są subkultury bez ściśle określonej ideologii, w przeciwieństwie do powiedzmy punka czy hippisów. Metal jest co najmniej równie rozległy jak sam rock. Jest tu miejsce dla katolików, ateistów, anarchistów, lewych, upr-owców, satanistów, muzułmanów, słowem dla każdego. Metal to dla mnie przede wszystkim miłość do muzyki, poczucie więzi z innymi fanami, specyficzne podejście do świata, które ma każdy prawdziwy (jak ja nie cierpię tego słowa, ale musiałam go użyć, sorry) metalhead. Chodzi mi o spojrzenie na świat z trochę innej, może mroczniejszej strony, niż cała reszta ludzi. Trudno to opisać, ale na pewno wiecie o co mi chodzi Można jednocześnie rozwijać się w różnych kierunkach, ja na ten przykład słucham dużo zupełnie niemetalowej i nierockowej muzyki. Metale czytają różne książki, oglądają różne filmy, mają różną wrażliwość, ale nie zmienia to faktu, że wszyscy należą do tej samej subkultury. Co do wyglądu, jest to imo najmniej ważna rzecz, z resztą nie ma jakichś ściśle określonych reguł 'metalowego' wyglądu. Wystarczy spojrzeć na wczesny Black Sabbath, wyglądali zupełnie normalnie, a przecież to oni stworzyli metal (chwała im na wieki! \m/)

Wydaje mi się, że w gotyku mniejszy nacisk położony jest na muzykę, a i wygląd pełni o wiele ważniejszą rolę niż w przypadku metalu. Myślę jednak, że i tu najbardziej liczy się poczucie więzi i spojrzenie na świat. Z resztą wszyscy tutaj dokładnie wiemy jak rozległy jest gotyk. Tutaj się nie będę więcej rozwodzić, niech się jakiś got lepiej wypowie

Myślę, że najważniejsze to mieć dystans do siebie i do swojej subkultury. Nienawidzę tekstów typu "jesteś metalem i słuchasz takich smętów? Co ty za jakieś starodawne nudy czytasz!? RÓŻÓWA BLUZKAA??!!" Piszę to wszystko jako stuprocentowo zdeklarowana metalówa, smęty lubię, starodawne nudy też, różowych bluzek nie noszę, ale wkurzają mnie frajerzy, którzy nawet nie wiedzą, że owe 'smęty' i 'nudy' lubią też ich metalowi idole.
I nie cierpię Manowara -.-

A jakie jest zdanie pozostałych?

PS Mały offtopik na rozruszanie forum naprawdę nie zaszkodzi, tak myślę ^^

Myślę, że to, co czyni mnie wyjątkową to nie tylko mój styl, ale przede wszystkim charakter. Nawet, gdybym nie ubierała się tak jak teraz byłabym inna i wyróżniała się przez mój sposób bycia, muzykę czy zainteresowania. Owszem, lubię, kiedy ktoś porównuje mój styl z gotykiem, ale przecież nie chodzę codziennie w długaśnych czrnych spódnicach itp.   Mam też ubrania, które do mrocznych się wcale nie zaliczją (zwiewna suknia w stylu leśnej wróżki ). Niestety dla synka moich sąsiadów pozostanę na wieki emo
Ponadto uwielbiam starodawne nudy, klasyczną operę i masę innych rzeczy, które wśród współczesnej młodzieży uznawane są za conajmniej dziwne...