Mi najbardziej się kojarzy dowcip: Punk nie umarł - śpi gdzieś najebany (przepraszam za słownictwo, ale nie mogłam się powstrzymać)

Właściwie nie znam żadnego punka tak na serio. Przewinęło się paru słuchających, jeden który nie mógł się zdecydować, czy jest metalem, punkiem czy jednak skejtem i właściwie tyle.

Wydaje mi się jednak, że mogą to być interesujący ludzie - i ciuchy, i światopogląd mi na to wskazują.

Sama pewnie też bym się nie nadawała -  to zupełnie to nie są moje klimaty


PS: Nie słuchaj wikipedii. Ona kłamieeeeee. Podobno ;D

Ciekawe, bo mnie zupełnie obcy ludzie klasyfikują jako punka. Oczywiście nie w pracy, bo mundur i te sprawy... dobrze, że kolczyki wolno mi nosić... ale w "cywilkach" jak najbardziej. Śmieszne to, bo do stereotypowego punka mam się absolutnie nijak. Do niedawna nosiłem poharatane, zniszczone glany - ale tylko dlatego, że nie miałem na nowe. Irokeza ostatni raz miałem ponad pół roku temu, po czym ogoliłem się na łyso (i od razu zaczęli mnie uważać za skina...). Z alkoholu preferuję kolorowe drinki (zostało mi po pracy jako barman) oraz szlachetniejsze odmiany piwa i wina. Muzyki punkowej słucham z rzadka i nie każdą trawię. A anarchizm uważam za pomysł utopijny, i przez to niestety absolutnie bezcelowy...

I gdzie mi do punka?

Eee, nie wiem co sądzić T_T Znam osobę, która się za punka podaje, ale porównując ją do moich skojarzeń co do punkowych ubrań, to jej daleko. Wąskie jeansy, buty z Croppa("mam mhroczne buty, bo są na nich ćwieki..."), bluza. Nijak się ma do mojego wyobrażenia punka. I nie znam żadnego gotha/metala/punka który ubrałby różową koszulkę z logo i napisem zespołu The Rolling Stones nie znając żadnej piosenki tego zespołu.

Prawdziwych punków spotkałam raz w życiu, gdy byłam  na wycieczce w Amsterdamie...

No tak, widok punka, który niezmiennie trzyma się anarchizmu jak tonący brzytwy i razi wszystkich 'normalnych' wokół swym nietuzinkowym wyglądem musi być czymś niesamowitym.